Αντονιάτσο, Ρομάνο

(Romano Antoniazzo, μέσα 15ου – αρχές 16ου αι.). Ιταλός ζωγράφος. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αντόνιο Ακουίλι και η περίοδος της ακμής του εντοπίζεται μεταξύ 1461-1508 στο Λάτιο. Θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της σχολής του Λάτιο τον 15o αι. Στα πρώτα του έργα ακολούθησε την τεχνοτροπία του Φρα Αντζέλικο και, προπάντων, του Μπενότσο Γκοτσόλι. Από το 1475 εργάστηκε στο Βατικανό, πρώτα ως συνεργάτης του Γκιρλαντάγιο στην κατεστραμμένη σήμερα διακόσμηση της Βιβλιοθήκης, από το 1477 με τον Μελότσο του Φορλί και το 1485 με τον Περουτζίνο στην Καπέλα Σιξτίνα. Η επίδραση του Περουτζίνο είναι φανερή σε μεταγενέστερα έργα, όπως η Παναγία της συλλογής Μπένσον του Λονδίνου και η Ένθρονη Παναγία και οι δύο Άγιοι στην Εθνική Πινακοθήκη της Άρτε Αντίκα της Ρώμης, που τα διακρίνει μια ιδιαίτερη χάρη. «Η Παναγία με το Βρέφος», πίνακας του Ρομάνο Αντονιάτσο (Πινακοθήκη Μπαρμπερίνι, Ρώμη).